Teksty Pozycjonujące

Żąda oddania mu jego córki. Dochodzi nawet do takiego stanu rozpaczy, iż bluźni przeciwko Bogu. Jednakże w końcowych trenach liryk chyli czoło poprzednio potęgą majestatu, przyznaje się do winy tudzież okazuje skruchę; c)powołany aż do życia zuch Goethego przechodzi co chwila wyższe stadia wewnętrznego, duchowego rozwoju. W końcu osiąga najwyższe piękno, czyli zupełny humanizm. Faust jest „buntującym się geniuszem”, ma w kierowca sobie również cos Prometeusza, gdy zaś Wertera. Faust osiąga granice poznania, później jako człowiek nie prawdopodobnie postąpić. Nie może zaś nie chce się spośród tym pogodzić, zamierza popełnić samobójstwo. Jednak ochota życia mimo wsio okazuje się silniejsza (Werterowi jej zabrakło) od chwili rozczarowania; d)Giaur, owo Tytułowy zuch jest człowiekiem ogrodzenia panelowe zbuntowanym pod nudnego, schematycznego stylu życia. W Grecji, dokąd właśnie toczy się okładanie się przeciwko narzuconej z wykorzystaniem Turków niewoli, szuka intensywnych przeżyć. Niepokorny tudzież hardy, Giaur nie akceptuje też obyczajowości teko kraju – uprowadza brankę spośród haremu Hassana. Po latach, w ciągu spowiedzi w klasztorze, odrzuci podobnie wszelką wiarę tudzież modlitwę: nie mów pacierzy, w efekt ich nie wierzę. Wcześniej o jego odwróceniu się od Boga narrator informuje: ani się kłania przed Bogurodzicą (…), nim Pańskim chlebem nie klęka. e)jednym z młodych spiskowców, przetrzymywanych w klasztorze ojców bazylianów, jest Konrad – tajemniczy Prometeusz, kto widząc wszystkie cierpienia swego narodu, wydaje Bogu bitwę krwawszą niźli Szatan. Wyzywa Boga na pojedynek dlatego, iż ten rządzi światem bez miłości, iż ze spokojem patrzy na ból natomiast zniszczenie ludzi. Metafizyczny rewolucja Konrada ma mu zapewnić władzę powyżej ludzkimi uczuciami (rząd dusz), tak aby nareszcie bluźnierczy liryk mógł poczynić ów Błękitna planeta szczęśliwszym (większe aniżeli twoja osoba zrobiłbym dziwo, zanuciłbym piosenka szczęśliwą). Pojedynek spośród Bogiem został jakkolwiek przegrany, bunt daremny, nie w poświęceniu jednostki rozwiązanie do wyzwolenia narodu; f)W powieści pt. „Ludzie bezdomni” Tomasz Judym buntuje się przeciwko zastanej sytuacji tudzież panującym konwenansom. Chce zaradzić świat, podnieść higienę zaś warunki życia najuboższych warstw nie zważając na faktyczność i swoje możliwości. Chcąc „spłacić dług” poniżej środowiska, z którego się wywodził, podejmuje samotną walkę spośród otaczającym
formowanie rotacyjne go złem i niesprawiedliwością społeczną w inicjatywa pozytywistycznego hasła pomocy ubogim. Jest to sylwetka bezspornie szlachetna, nastawiona na dawanie z siebie wszystkiego, co najwartościowsze, lecz w ów podejście Judym traci własne obecność – czułość Joasi, szansę na przypuszczenie rodziny a stabilizację życiową, karierę, pieniądze. Oprócz tego krzywdzi ukochaną. Rezygnuje spośród własnego szczęścia, żeby darować jego cokolwiek potrzebującym;