Teksty Pozycjonujące

Powstańcy którzy uszli z życiem, depczą po trupach w pewnym sensie wspinając się po nich aż do celu, aż do wolności. Na drugim ( głównym ) planie przód szturmu z robotnikiem , inteligentem tudzież chłopcem z ludu którym przewodzi kobieta. Znajdują się tam w podobny sposób zwykli chłopi, w poszarpanych od momentu walki roboczych strojach z sierpami w rękach, jak zaś możny pan, w eleganckim niemniej jednak identycznie zniszczonym czarnym kierowca płaszczu, w białej koszuli… w tym momencie w tym momencie poszarzałej od kurzu. W głębi obrazu, między dymu tudzież kurzu otaczającego całe niebo, wyłaniają się domy Paryża. Nieco spośród tyłu bodajże cylindry studentów politechniki oraz niebieskie bluzy drukarzy. Bohaterowie przedstawionej na obrazie sceny – owo uczestnicy walk rewolucyjnych w Paryżu. Pośrodku w restauracje lublin samym centrum obrazu bodajże na wpół roznegliżowaną młodą kobietę o jędrnych nagich piersiach, w czapce frygijskiej na głowie, symbolu republiki, wiedzie rebeliantów do szturmu na prezes porządek. To ona, spośród trójkolorowym sztandarem w jednej ręce natomiast bagnetem na karabinie w drugiej, prowadzi zbrojną grupę aż do walki. Wokół kobiety rozpromienia się niezwykła jasność. „Wolność” jest w największym stopniu zauważalna z powodu swej żółtej sukni natomiast przed chwilą temu światłu nadającemu jej najważniejszą rolę, przykuwającego uwagę. Po lewej, widnieje postać mężczyzny w czarnym cylindrze, spośród karabinem w ręku – to tenże Eugne Delacroix, (istotnie Delacroix nie walczył na barykadach strzecharstwo Paryża z bronią w ręce, idee rewolucyjne dawny mu raczej obce).
Po prawej, tuż pod ręką Kobiecie stoi synek spośród pistoletami w obu dłoniach – to „dziecko ulicy paryskiej”, uznany Gavroche.