• weselne tryby za? akcesoria

    Obr?czka kobieta – pier?cie? bez oczka, cz?stokro? grawerowany, praktykowany z regu?y ze stopu z?ota. W dniu ?lubu proleptyczny sobie nawzajem za pomoc? ma??onków, zazwyczaj na paluch przyjacielski zacnej d?oni.

    Obr?czk? weseln? nosz? na przyzwoitej ?ap wyznawcy prawos?awia natomiast katolicy, m.in. w Polsce, Austrii, Niemczech, Norwegii, Danii, Grecji, Hiszpanii, Indiach, Chile równie? Wenezueli.

    Na lewej d?oni przenosi si? obr?czk? ?lubn? m.in. w dodatkowych pa?stwach: Republika Francuska, Zielona Wyspa, Wielgachna Brytania, Szwecja, Italia, S?owenia, Brazylia, Egipt, Meksyk, Stany Zjednoczone Ameryki Pó?nocnej za? Eldorado.

    Obr?czk? czy te? sygnet nosz? podobnie jak numerariusze – ?wieccy cz?onkowie Opus Dei, ?yj?cy w celibacie, po u?o?eniu wi?zania na kompletne mieszkanie.

    Zakonnice nosz? obr?czki na ikona inherencyj a? do Zbawiciela Chrystusa.

    Oczepiny (zwane podobnie przedbabinami, czepieniem, czepinami) to stary ceremonia ?lubny uznany tu? przy mnogo?ci mot?ochów s?owia?skich, w toku którego dziewcz? pocz?tkuj?ca symbolicznie przechodzi?a ze poziomu panie?skiego w zam??ny. Okre?lenie oczepiny wywodzi od korneta, okrycia makówki, które d?wiga?y partnerki w miejsce panie?skiego wianka.

    Oczepiny odbywa?y si? o pó?nocy, podczas gdy to g?sk? pocz?tkuj?c? prowadzono a? do bocznej izby, ?piewaj?c przy tym piosenka Au, chmielu, chmielu… W dalszym ci?gu druhny spycha?y z g?owy ma?olatek m?odej wianek, ?cinano jej warkocz czy skracano pióra, i starsze zam??ne kobiety nak?ada?y kornet. Kornet weselny, z bia?ego p?ótna, kunsztownie wymiotowany, zwykle by? prezentem odk?d maci chrzestnej. Ojczulek siksy m?odej wzgl?dnie syn pierworodny dru?ba wr?cza? go staro?cinie (która raz za razem stanowi?a uprzednio swatk?). Zlokalizowany na g?owie, znakowany sygna?em krzy?a, stawa? si? aspektem ma??e?stwa.

    Oczepinom akompaniowa?y rozmaite zwyczaje: m?ódka m?oda „na niby” zrzuca?a równie? depta?a czepek, okresem który? z dru?bów w miejsce czepka wtyka? jej na g?ow? m?ski kapelusz, pryska?a oko?o sto?u przed po?owicami chc?cymi j? oczepi?, podtrzymywa?a si? zanim oczepinami sama lub „pomagali” jej ?onaci jegomo?ciowie.

    Wspó?cze?nie w Polsce pozosta?o?ci? oczepin istnieje napotykany na osad w poniektórych regionach rytua? datków „na czepiec”.

    Oczepiny zdo?aj? stanowi? odmiennego rodzaju, w tych dzisiejszych np. „Przygotowuje si? oko?o stu g?siorów. A? do dwóch k?adzie si? karteczki z nadrukiem „Pan M?ody” oraz „Panna M?oda”. Ów który je wykopie na krzy? nak?uwanie iglic? g?siorów zyskuje…”